Pojawienie się elektryczności spowodowało skok w produktywności człowieka, a pojawienie się żarówek stworzyło również historię ludzi używających elektryczności do oświetlenia.
Powszechnie uważa się, że żarówkę wynalazł Amerykanin Thomas Edison. W rzeczywistości wiele innych osób również wniosło duży wkład w wynalezienie lampy elektrycznej przed Edisonem. W 1801 roku brytyjski chemik David zasilił drut platynowy, aby emitował światło. Wynalazł również świecę elektryczną w 1810 roku, używając do oświetlenia łuku między dwoma prętami węglowymi. W 1854 roku Henri Goebbels użył karbonizowanej nici bambusowej, która była pod napięciem i świeciła pod próżniową szklaną butelką. Jego wynalazek wydaje się być dziś pierwszą praktyczną żarówką. Żarówka, którą wtedy testował, mogła wytrzymać 400 godzin, ale nie złożył wniosku o patent na projekt na czas.
Ledowe oświetlenie zamrażarki
W 1850 roku Anglik Joseph Wilson Swan zaczął badać światło elektryczne. W 1878 roku uzyskał brytyjski patent na żarówkę zasilaną włóknami węglowymi w próżni i zaczął zakładać w Wielkiej Brytanii firmę, która instalowała oświetlenie elektryczne w każdym domu. W 1874 roku dwóch techników elektryków w Kanadzie złożyło wniosek o patent na światło elektryczne.
Są wypełnione gazowym helem pod szklanymi bańkami i świecą za pomocą naładowanych prętów węglowych. Ale nie mieli środków finansowych na dalszy rozwój wynalazku, więc sprzedali patent Edisonowi w 1875 roku. Po tym, jak Edison kupił patent, próbował ulepszyć używane przez siebie włókno. W 1879 roku przeszedł na włókna węglowe do produkcji żarówek, co z powodzeniem trwało 13 godzin. W 1880 roku, po eksperymentach z 1600 rodzajami materiałów, Edisonowi udało się w końcu stworzyć pierwszą na świecie żarówkę z żarnikiem wykonanym z włókna węglowego, którą z powodzeniem utrzymywano w laboratorium przez 1200 godzin. Od tego czasu ludzkość wkroczyła w erę oświetlenia elektrycznego.
